Oehh spannond!!

Hey lieve familie/ vrienden en overige geïnteresseerden ;)

Dit is hem dan, mijn eerste blogje van hopelijk velen over mijn (studie)reis naar Indonesië en Thailand. Dit is inmiddels mijn vierde dag op Bali, door de lange reis en vele nieuwe indrukken heb ik nu pas de rust gevonden om jullie eens even bij te praten over alles wat in de afgelopen periode is gebeurt. Lekker chillend in de hotel-lounge onder het genot van een vers Bintang biertje en een (spotgoedkoop) Marlboro sigaretje moet dat prima lukken lijkt me ;)

Goed, laat ik bij het begin beginnen, hoe kom je in vredesnaam voor je studie aan de andere kant van de wereld terecht? Tjah dat vraag ik mijzelf ook nog steeds af. Als iemand vier jaar geleden tegen mij had gezegd dat ik dit zou gaan doen had ik hem of haar vierkant uitgelachen en de mannen met de witte jassen gebeld. Het kan dus raar lopen en het leven zit blijkbaar vol met verassingen. Na een hoop jaren van verschillende studies en baantjes met vooral veel zoeken naar wie ik ben en wat ik wil, ben ik in 2011 gestart met de opleiding Media & Entertainment Management aan de Stenden Hogeschool in Leeuwarden. Een enorme stap na vijf jaar fulltime werken en met het gevoel "dit is mijn laatste kans om echt eens te laten zien wat ik waard ben". Tot mijn grote verbazing ging het eigenlijk van zijn leien dakje en vloog de tijd voorbij. In het laatste jaar van mijn opleiding moet ik twee minors volgen, dit zijn blokken welke je zelf mag invullen. Vanuit Stenden werdt de mogelijkheid geboden om deze minors te volgen op hun locaties in Indonesië en Thailand. Dit klonk mij en mijn studiegenoot Kim Roos uiteraard als muziek in de oren en al sinds halverwege het eerste studiejaar hadden wij ons voorgenomen deze kans met beide handen aan te grijpen. Bijna een jaar geleden hebben wij ons dan ook ingeschreven voor dit enorme avontuur...

Begin dit jaar kwam dan toch het moment om eens serieus de consequenties van dit ambitieuze plan op een rijtje te zetten. Dat begint uiteraard met het kostenplaatje of liever gezegd een sloot geld bij elkaar zien te versieren, ik had geen rooie cent dus dat moest ff snel en het liefst makkelijk. Ik ben lekker medicijnen gaan testen, dit betekende 2x 10 dagen in een kliniek zitten en 18x terugkomen om bloed te prikken, tjah je moet er iets voor over hebben haha. Vervolgens heb ik in de zomervakantie zeven weken gewerkt bij een studieboeken groothandel in Kampen, als teamleider van 27 opstandige pubers die boeken moesten sorteren. In die periode heb ik bij mijn zus en zwager in Kampen gewoond, waardoor ik al een beetje los kon komen van mijn leventje in Leeuwarden voordat ik naar Bali zou vertrekken... Magda, Jan en kids enorm bedankt!!
Goed, de centjes waren geregeld, nou schijnen er ook allerlei nare ziektes te zijn in Indonesië en Thailand dus ik had ook wat prikkies nodig. Laat mijn zwager nou toevallig huisarts zijn en geschikt aan die handel kunnen komen, dus ik ben bij hun thuis aan de keukentafel ff vol gejaagd met de nodige farmaceutische middelen.. check!! Inmiddels samen met Kim de reis geboekt inclusief een weekje resort om eerst even te acclimatiseren, als je het doet moet je het goed doen toch? Tussendoor alle nodige boodschapjes gedaan zoals een goede rugtas, koffer, zonnebrand, anti-mug troep etc.. Laatste halte was het regelen van de visa voor beide landen, pfff als je niet beter zou weten zou je denken dat ze je liever niet op bezoek hebben in hun land. Twee keer op en neer van Leeuwarden naar Den Haag en vervolgens twee keer op en neer naar Amsterdam met stapels papieren om te bewijzen dat je deugt en uiteraard een pak geld, gelukkig samen met Kim dus maakten we er maar gewoon elke keer een dagje van!! ... Bij de zo'n lange periode weg hoort natuurlijk ook afscheid nemen van familie en vrienden, ik ben dan ook veelvuldig op pad geweest om iedereen nog ff te groeten... Lekker aan de borrel met Edwin, Sander Jonathan en bij Gordo.. gezellig eten en chillen met Melissa en natuurlijk wat quality time met moeder, zussen, zwagers, broertje en de kleintjes!!
....Enfin tot zover de aanloop!!

En toen was het ineens eind Augustus en tijd om de koffers in te pakken.. OEHH SPANNOND!!! Potverdriedubbeltjes wat zit zo'n koffer snel vol en wat weegt dat kreng erin!! Dat betekende dus plunje eruit en serieus kijken "wat heb ik écht nodig?'.. Gelukkig is dat na wat wikken en wegen goed gekomen. 25 Augustus was het dan zover, ome Willem gaat voor vijf maanden het avontuur tegemoet. Samen met familie met de NS naar Schiphol waar ik Kim met haar entourage zou ontmoeten om nog ff gezellig emotioneel afscheid te nemen haha. Om 13:20 vlogen Kim en ik dan echt weg uit Nederland, apart gevoel kan ik zeggen. Eerst naar München, van daar naar Qatar, vervolgens Singapore om uiteindelijk door te vliegen naar BALI!! Even kort de vliegreis, van tevoren dacht ik dat wordt een zooitje.. krappe stoelen, slecht eten en huilende baby's (was eerste keer lange vlucht voor mij). Was dat even verkeerd gedacht van mij want niks is minder waar, wat een super relaxte reis hebben we gehad!!! Nette comfortabel vliegtuig, eten was helemaal top (en dat zegt wat uit mijn mond, wat de boer niet kent dat eet hij niet!) en heerlijk liggen pitten tijdens de lange stukken. De volgende dag om 19:30 lokale tijd landen we dan eindelijk op Bali, was toch wel fijn hoor, helemaal als je de gate uitloopt en je ziet een mannetje staan met jouw naam op een bordje, "hé heeft het hotel toch een taxi gestuurd? Lekker!!" "Hey sir, i'm Willem Dekker and she is Kim Roos, you bring us to the hotel?" Die man kijkt mij aan met iets wat leek op medelijden, "no, I come to say that your suitcases are still in Singapore, and hopefully they will arrive tomorrow evening" .. SHEJIT, F..K !!! Dat is ff balen, geen paniek we zijn op Bali, schoon onderbroekie en wat toiletspul zit in de handbagage dus die ene dag komen we wel door. Het werd tijd om die rottige schoenen uit te trekken en een douche te scoren dus als de sodemieter richting hotel. Buiten gekomen eerst maar ff geld regelen om de taxi te betalen, TUURLIJK mijn pinpassen doen het geen van beide, gelukkig had Edwin een creditcard voor mij geregeld en die doen het overal en altijd. Tjah wat moet je uit zo'n flappentap trekken? Ach laten we meteen maar wat voor meerdere dagen doen want pinnen kost geld in het buitenland, 70 euro dan maar, dat is dus ff 1 miljoen Roepi, hoppah nog geen uur op Bali en nu al miljonair!! Taxi was snel gevonden want ze staan daar met honderd man tegelijk om jouw klandizie te schooien, binnen no-time waren we bij het hotel en hadden we meteen een beeld van het verkeer hier, dat duurt wel ff voordat ik mijzelf hier tussen ga wagen!! Bij het hotel aangekomen werden we vriendelijk onthaald en naar onze kamer begeleid. Mooi, netjes en rustiek ik kan niks anders zeggen. Eindelijk die warme schoenen uit en een lekker fris douchje. Het is hier dus echt wel warm en wij hadden eigenlijk niks bij ons in de handbagage zoals slippers of zwemkleding. Dus diezelfde avond met de taxi naar een shoppingmall om ff het broodnodige te halen totdat onze koffers zouden komen. Achteraf gezien blijkt dan wel hoe erg je moet wennen aan zo'n nieuwe omgeving, we hebben Nederlandse prijzen betaald voor de spullen terwijl we een paar meter verderop dezelfde spullen maar dan zonder merkje konden kopen voor een scheet en drie knikkers!! .. Bij terugkomst meteen ons nest ingedoken en als een blok in slaap gevallen.

De Dinsdag hebben we lekker aan het zwembad gelegen en alvast de directe omgeving verkend, zo'n eerste dag staat toch in het teken van landen op aarde en je proberen te beseffen waar je bent en hoe totaal anders de omgeving wel niet is in vergelijking met wat je gewend bent.
Omdat ik op pad ben met een fan van Indonesisch eten zijn we ook meteen maar gaan eten bij een "warung", dit zijn kleine eetstalletjes die je op elke hoek van de straat tegenkomt en waar ze ter plekke het eten voor je bereiden. Hygiëne doen ze niet aan dus als dit eten je goed valt dan is de kans op "bali-belly" (dunne) al een stuk kleiner. Daarnaast is het ook nog eens bijzonder goedkoop, nasi met een cola'tje was 85 eurocent, ik voelde me bijna schuldig!! De rest van de dag lekker geluierd bij het hotel en savonds werden onze koffers netjes bezorgd bij de receptie, TOP!!

Woensdag was het hoog tijd om onze horizon eens wat te verbreden en erop uit te trekken, eerst maar eens naar het strand. Met de taxi naar Kuta Beach was een kwartiertje dus dat maar gedaan. Iedereen zegt het is daar super touristisch, nou voor deze simpele noordeling die nooit verder is gekomen dan een strandje in Frankrijk was danig onder de indruk!! Prachtig, prachtig en nog eens prachtig. Kim en ik hebben een fijne plek opgezocht bij een beachclub en zijn lekker gaan liggen om die broodnodige zon te scoren (zie profielfoto), ik had me overdreven ingesmeerd met factortje 50 onder het mom van "dat mot goud wezen", mooi niet dus, mijn schouders zijn zo rood als het liedje van Marco Borsato!! Na het zonnen en zwemmen wat mooie plaatjes geschoten en nog even een shopping-mall ingeschoten voor wat verkoeling. Op de weg terug wederom heerlijk gegeten bij een warung. Einde eerste échte dag genieten van alles.

Als je naar Bali gaat hoort een bezoekje aan de spa erbij, lekker relaxen en gepamperd worden. Dus Donderdag vonden Kim en ik het tijd om eens proefondervindelijk vast te stellen hoe lekker dit dan wel niet is. Nou het is dus super fijn!! Jacuzzi, uurtje massage en als afsluiter een frisse facial (had zelfde pakket genomen als Kim, wist ik veel wat het was). Check, meegemaakt en goed bevonden!! We zijn savonds nog even richting Kuta gelopen om Yoghurt te scoren voor Kim en voor het slapen gaan hebben we ff skype contact gehad met het thuisfront, moet ze toch even jaloers maken niet?

Het tamme hangen en in de buurt rond tuffen met de taxi waren we nu wel beu, we vonden het tijd voor actie en er echt eens op uit trekken. Vrijdag (vandaag) moest het dus maar wezen. Ik had gehoord van mede studenten die hier al waren geweest dat het makkelijk is om een motorbike (opgevoerde scooter) te huren en daarmee dan rond te touren OEHH SPANNOND!!. Onze buurman in het hotel vertelde dat Uluwatu een mooie plek is om te bezoeken vooral door de tempel die je daar kan bezoeken, bovendien was het niet ver op de motorbike. Dus zo gezegd zo gedaan, Kim en ik zo'n brommer huren (had inmiddels wat moed verzameld om deel te nemen aan het idiote verkeer hier) en op weg naar Uluwatu. Kanonnen!! Ik vond Amsterdam al een avontuur op de scooter, maar daar hebben we verkeersregels, goede bewegwijzering en over het algemeen mensen met gezond verstand in het verkeer. Hier dus niks van dat alles, hier zijn er twee regels, gas geven en toeteren!!... Maar goed na een half uurtje ben je eraan gewend en zijn we heel aangekomen in Uluwatu, na onderweg nog even lekker te hebben getafeld bij een saté-toko. Toppie, we hebben de tempel gevonden!! Eerst even gauw een Sarong gekocht want anders kom je niet binnen (wederom voor een paar centen genaaid met die doeken). De tempel en vooral de ligging was uitzonderlijk mooi!! We werden verwelkomt door een partij aapjes, wat zorgde voor de eerste uitgebreide fotosessie van onze trip. Na verder door te zijn gelopen kwamen we bij het mooiste uitzicht wat ik tot nu toe in mijn leven heb gezien, de tempel is namelijk op een rotspartij gebouwd en aan de rand kijk je dus uit over een enorme klif en een uitgestrekte zee SUPER MOOI!!
De terugreis naar ons hotel ging een stuk beter dan de heenreis hoewel in het donker rijden weer een heel andere sensatie is, mensen rijden namelijk nog steeds als losgeslagen debielen maar het zicht is een stuk minder, helemaal als kinderen op zo'n motor rijden ZONDER LICHT!!! Gelukkig weer heel aangekomen en meteen even het angst-zweet afgespoeld onder de douche haha.

Okay ik ben nu spuugzat van het typen, het pakje sigaretten is leeg en het glas is leeg. Jullie zijn nu helemaal up to date!! Morgen gaan we als het goed is wat leuks doen met twee mede-studenten die inmiddels ook zijn aangekomen, en Zondag pakken we de taxi naar het hotel van school.

Vanuit het Radiant Hotel en Spa in Tuban/Kuta Bali groet ik jullie allemaal en hopelijk tot de volgende keer, dan wordt het niet zo'n lang verhaal hoor ;).... Oja en de foto's komen nog... op Facebook!!

-X- Willem