Wat een bijzondere tijd!!

Lieve familie, vrienden en overige geïnteresseerden!!

Na een lange tijd stilte vanuit Bali, dan nu eindelijk weer een blogje over mijn belevenissen hier aan de andere kant van de wereld. Omdat ik het veel te lang heb uitgesteld wordt het wel weer een enorm verhaal, net zoals de vorige keren.. hahah. Ik heb de afgelopen weken weer een hoop gedaan met als hoogtepunt natuurlijk mijn rondreis door Java en Borneo. Dus ga er wederom net als mij maar weer lekker voor zitten, doe een kussentje onder je bips, pak een glas drinken met wat te snaaien en voor de liefhebbers een pakkie sigaretten met een flinke asbak!!

De vorige keer ben ik geëindigd met het schoolreisje naar “Bali Village” in week 5 van mijn verblijf op Bali, pfff dat lijkt al weer een eeuwigheid geleden! Op vrijdagochtend van diezelfde week zijn we met alle studenten en docenten naar Ubud afgereisd voor een sportief potje raften door een prachtig stukje natuur. Reddingsvestje aan, helm op en gezellig bootje varen door een ruige stroomversnelling over en langs enorme rotsen!! Echt een leuke ervaring en goed om eens even lekker actief bezig te zijn, hoewel onze gids (Lemon) op de boot hier anders over dacht, hij bleef maar schreeuwen dat we harder moesten peddelen, hahah “stelletje luie verwende studenten!”. Na afloop heerlijk gegeten met zijn allen en helemaal gesloopt weer de bus in richting huis.

Het was dus al schoolweek vijf en waren we alweer halverwege ons verblijf hier. Terugkijkend naar onze tijd tot dan toe vonden we het allemaal een te gekke tijd, echter waren we het er allemaal over eens dat we eigenlijk nog maar weinig hadden gezien. Daar moest snel verandering in komen, dus heb ik een gids geregeld die ons een dagje op sleeptouw mee wou nemen en wat mooie plekjes zou laten zien, dit met de gedachte dat zo’n man dan ook wat kon vertellen over deze plekken en Bali in het algemeen, iets wat we een beetje misten als we zelf op pad gingen. Omdat ik verwachtte mooie dingen te zien tijdens dit tripje en graag goede foto’s wilde maken heb ik besloten een camera te kopen in plaats van mijn telefoon te gebruiken. Gelukkig een goede deal kunnen maken bij één van de vele handelaartjes in het winkelcentrum en geschikt een toffe camera kunnen krijgen. Goed, zaterdag dus met onze gids “Ketut” op pad gegaan naar het noorden van Bali. De trip begon erg “interessant” Ketut pikte ons op om negen uur in de ochtend, we waren allemaal nog een beetje duf en iedereen zat met een poffertjesgezicht voor zich uit te staren, Ketut voelde denk ik sterk de behoefte om ons even snel wakker en kwiek te krijgen, hij reed weg met een kaart van Bali over zijn stuur druk vertellend over wat we die dag allemaal zouden gaan doen en zien, hevig wijzend naar de kaart, met als gevolg dat wij al snel met samengeknepen billen voor ons uit zaten te kijken, niet óf maar wanneer we iets zouden gaan rammen! Gelukkig ging de kaart vrij snel weg, maar de beste man bleef aan één stuk door vertellen over van alles en nog wat, normaliter zou ik mij hier aan gaan irriteren maar de verhalen van Ketut waren erg interessant en leerzaam, na een half uur had ik al meer geleerd over Bali en haar cultuur dan in de zes weken ervoor!! De eerste stop was bij een vlindertuin, tjah je moet er van houden, veel en grote vlinders gezien maar het was verder niet echt aan mij besteed. Na een uurtje vlinders spotten zijn we doorgereden naar een tempel, ook mooi hoor maar het was voor ons inmiddels tempel nummer zoveel en deze was niet bepaald bijzonder, maar dan wordt het voordeel van een gids duidelijk, hij heeft ons namelijk heel erg veel verteld over tempels in het algemeen en het gebruik ervan door de lokale bevolking, erg leerzaam dus!! Vervolgens een lange rit gemaakt naar de “Subak rijstvelden”, dit is het grootste rijstvelden gebied van Bali en staat daarnaast op de UNESCO werelderfgoedlijst. Prachtig gebied en indrukwekkend om te zien waartoe mensen(handen) in staat zijn te creëren. Overal waar je om je heen kijkt zie je rijstvelden ofwel “sawa’s”, gegarandeerd mooie foto’s dus, was ik even blij met mijn nieuwe cameraatje!! Boven op de heuvel, uitkijkend over de rijstterrassen, hebben we fijn geluncht om vervolgens nog een wandeling te maken door de rijstvelden, echt super mooi daar. Okay, dat ook mogen zien, “kom op Ketut, gas d’r bi-j!!” het begon al laat te worden en we wilden graag nog wat meer zien. Na ons met zeven man weer in Ketut zijn kleine Toyota’tje te hebben gepropt vervolgden we onze reis verder naar het noorden. Onderweg zijn we uitgestapt bij een koffie en thee plantage, niet zomaar eentje, nee deze produceerde “Kopi Luwak”koffie. De bonen voor deze koffie worden gewonnen uit (schrik niet) de stront van de Civetkat, deze kat eet de rauwe bonen en poept ze in zijn geheel weer uit, deze bonen worden gewassen (gelukkig!!) en vervolgens gebrand voor een lekker bakkie pleur, oja dit is de duurste koffie ter wereld!! Na een uitgebreide proefsessie van alle verschillende koffie en thee welke daar worden geproduceerd zijn we de weg weer op gegaan voor onze laatste attractie. Dit bleek nog een lange rit te zijn, we moesten naar de andere kant van een bergketen, dus eerst helemaal naar boven en vervolgens bijna helemaal naar beneden, allemaal kotsmisselijk van de vele haarspeldbochtjes en roekeloze rijgedrag van de medeweggebruikers kwamen we na anderhalf uur aan bij de GitGit watervallen. Mooie plek om de dag mee te eindigen, een groene oase omgeven met rotsen en een flinke waterval welke voor een welkome verkoeling zorgde op het warme Bali. Omdat het park bijna ging sluiten hebben we snel een partij foto’s geschoten en even lekker staan kijken om de omgeving in ons op te nemen. Een uurtje later de auto weer ingestapt en ons gezapig door Ketut naar huis laten hobbelen. Bij thuiskomst nog snel een hapje gegeten met een aantal andere studenten en heerlijk slapen!!

De tijd vliegt hier op Bali, inmiddels zijn we bij week zes aanbeland, het schoolwerk houdt ons bij tijd en wijle erg bezig en we moeten er serieus tijd insteken om de opdrachten voldoende af te ronden. Gedurende de week hebben we dus niet veel tijd voor sightseeing, logisch natuurlijk gezien de basis van deze periode nog steeds onze studie is. Om even wat stoom af te blazen en omdat het simpelweg hóóg tijd werd, hebben wij op woensdagavond een feestje georganiseerd voor alle studenten in het hotel. Ons hotel beschikt over een prima zwembadje dus uiteraard werd het een “poolparty”!! Met man en macht alle winkels in de buurt af om bier en fris in te slaan want de drank van het hotel is natuurlijk veel te duur voor ons studenten. Serieus in een omtrek van 5 kilometer rondom ons hotel was geen bier meer te krijgen nadat die jonge honden uit Nederland langs waren geweest. Even voor de duidelijkheid, de hoeveelheid ingeslagen drank viel reuze mee, de winkels hebben hier gewoonweg hele kleine voorraadjes en wij zijn met zestig studenten dus dan gaat het vlug!! Geluidsinstallatie van de kerk (die ook in het hotel is gevestigd) geleend en alle ingrediënten voor een tof feestje waren daar!! Super gezellige avond gehad en na afloop met de taxi naar Kuta gegaan om het feestje nog even door te zetten in de vele kroegen en discotheken aldaar. Kanonnen wat was ik brak de volgende dag, jaja “ome Willem” is geen 18 meer, hahah!!!

De dag na onze geslaagde feest zijn we wederom op een schooltripje gegaan, dit keer naar Uluwatu om de tempel aldaar te bezichtigen en de zonsondergang te zien vanaf de klif waar deze tempel op is gebouwd. De oplettende lezers zullen zich misschien nog herinneren dat ik hier al eerder ben geweest in mijn eerste week op Bali. Het was dus een feest der herkenning, hahah!! Wat het nog wel even spannend maakte was het feit dat één van de criminele aapjes die de tempel rijk is het blijkbaar wel leuk vond om mij te beroven van mijn bril!! Tjah, niks aan te doen “daarom heb ik een reserve bril meegenomen”, maar toen kwam er een handig mannetje langs die met een banaan de aap naar ons toe lokte, en een banaan is natuurlijk veel beter dan zo’n harde plastieken bril dus retourneerde het aapje mijn bril netjes in ruil voor een smakelijk banaantje!!

Mijn medestudenten hier waren de laatste tijd erg druk met leren surfen, vanwege mijn gehandicapte oortje en zijn allergie voor water durfde ik het niet aan om dat ook eens te proberen. Dit zat mij niet lekker, ik ben hier nu en veel surfers zeggen dat dit één van de mooiste surfplekken ter wereld is, dus heb ik het er toch maar op gewaagd. Met mijn douchekurk in mijn oor aangevuld met een dikke laag vaseline durfde ik het wel aan. Poehh wat is dat een potje lastig!! Als je kijkt naar anderen lijkt het betrekkelijk makkelijk, maar toen ikzelf over die golven dobberde met mijn gehuurde surfbordje bleek dat even tegen te vallen. Na een hele middag ploeteren is het me gelukt om te gaan staan en een golfje te bereiden, maar daar is ook alles mee gezegd!! Toch was ik blij dat ik het geprobeerd heb en later tegen mijn kinderen kan zeggen “papa heeft vroeger nog gesurft op Bali”!! Tijdens het surfen had ik al het donkerbruine vermoeden dat die kurk en de vaseline al dat zeewater toch niet helemaal buiten konden houden. Twee dagen na mijn surfavontuur werd mijn vermoeden bevestigd. Fikse oorontsteking en als klap op de vuurpijl een enorm opgezet oor, dit was nieuw voor mij en bijzonder pijnlijk. Gelukkig heb ik een flinke zak met medicijnen meegekregen van mijn zwager de huisarts voor het geval ik iets zou oplopen tijdens mijn reis. Ik vond dat dit wel een momentje was om eens in die zak te duiken en vond een antibioticakuurtje, na overleg met mijn zwager begonnen met pilletjes snoepen. Echter na vier dagen was de situatie onveranderd dus toen werd het toch tijd om eens te kijken hoe het ziekenhuis er van binnen uitziet hier op Bali. De dokter was snel klaar met het stellen van een diagnose, oorontsteking was over maar het bot achter het oor was hevig ontstoken “mastoiditis”, getverderre daar zat ik dus niet op te wachten!! Wederom een kuurtje, ditmaal van een week, als het niet zou helpen moest ik onder het mes!! Netjes het kuurtje afgemaakt en warempel het heeft gewerkt, pfff was ik even blij. Omdat ik het best wel met mijzelf te doen had, heb ik als troost een crossmotor gehuurd voor vier dagen. Al van kleins af aan vind ik dit prachtige machines, mijn neef Meinie had zo’n ding en dat maakte vroeger veel indruk. Maar ja in Nederland mag je er niet op rijden zonder rijbewijs, laat dat hier op Bali nou geen probleem zijn!!
Super tof, ik voelde me vier dagen een hele peer hahah.

Week zeven was rustig in de zin van activiteiten ondernemen, de deadlines voor onze eindrapportages kwamen gevaarlijk dichtbij, dus was het tijd om onszelf een schop onder de kont te geven en even energie te steken in schoolzaken. Omdat de boog niet altijd strak gespannen kan staan zijn we aan het eind van de week op de scooter naar Padang Bay gereden om even een dagje uit waaien aan het strand, en om een aantal medestudenten aan te moedigen bij het behalen van hun duikbrevet. Dat ik niet voor een duikbrevet ben gegaan zal nu wel geen verassing meer zijn!
Leuk dagje gehad en op de terugweg nog even de bergen in gereden, gewoon omdat het kan!!

VAKANTIE!! … Jaja ook op Bali hebben we herfstvakantie, hahah. Dit was het perfecte moment om eens lekker te reizen en te kijken wat Indonesië nog meer te bieden heeft behalve Bali. Samen met Kim had ik een tripje gepland naar Java en Borneo, acht dagen lang zoveel mogelijk zien en meemaken. Voor mij waren er twee plekken waar ik perse heen wilde, Batavia (deel van Jakarta) vanwege de Nederlandse geschiedenis en Borneo om orang-oetangs in het wild te zien. Omdat dit zo’n bijzondere week was en ik veel indrukken heb opgedaan heb ik besloten om hier een apart verslagje van te schrijven, deze houden jullie dus nog tegoed!!

Na terugkomst op Bali was het weer business as usual, op vrijdag moest ons eindverslag worden ingeleverd dus de hele week hebben we netjes in het hotel gebivakkeerd en al onze tijd besteed aan het rapport. Stiekem tussendoor nog wel even een middagje naar het strand geweest en lekker uit eten met ons “groepie”. Op vrijdag keurig ons rapport ingeleverd en het harde werk is niet voor niets geweest want we hadden een 8.4, prima toppie fijn!!!

Aan alles komt een eind, dus ook aan mijn verblijf op Bali. Inmiddels ben ik alweer aangekomen in mijn laatste week hier, en verhip wat is die tijd omgevlogen!! Een hele drukke week voor de boeg: laatste presentatie op school waarin wij ons project moeten verdedigen, afscheidsdiner met ons “groepie”, afscheidsfeest met alle studenten en docenten, de vulkaan nog even gauw beklimmen, scooter inleveren, barrekening van het hotel betalen, inpakken en afscheid nemen van achterblijvers en mensen die terug gaan naar Nederland. De week begon met het afscheidsdiner met het groepje studenten waarmee ik de afgelopen tien weken mijn tijd heb gedeeld en activiteiten heb ondernomen. Lekker gegeten met elkaar met toch wel een dubbel gevoel omdat je weet dat dit de laatste keer was op Bali en omdat de helft niet meegaat naar Bangkok maar terug gaat naar Leeuwarden. Na het eten ging de rest nog even op stap, Jeroen en ik hadden echter andere plannen. Wij wilden allebei toch nog graag de “Gunung Batur”vulkaan op Bali beklimmen en deze avond was onze laatste kans. Na even gauw twee uurtjes te hebben geslapen werden we om 02:00u opgehaald door de tourguide, na een rit van twee en halve uur kwamen we aan op de plek van bestemming. In het pikkedonker bewapend met een zaklamp, camera en fles water gingen we onze avontuur tegemoet. De klim was op zijn zachtst gezegd een “uitdaging”, we moesten klimmen over rotsen en veel daarvan lagen los. Uiteraard liep ik bij gebrek aan beter op mijn gympies die niet bepaald geschikt zijn voor dit soort buitensporig gebruik. Gelukkig zijn we zonder kleerscheuren boven gekomen, en tot mijn verbazing was ik boven nog steeds fit, ik had namelijk verwacht dat ik boven eerst aan de zuurstof zou moeten als doorgewinterde roker zijnde, blijkbaar beschik ik nog over voldoende jeugdige pit hahah!! En toen stond ik dus boven op een vulkaan, en ik kan jullie zeggen “dat is bijzonder”. Allereerst het uitzicht, het is gewoon een hele ander wereld, zo magisch mooi. Daarnaast waren we boven toen de zon op kwam, ik heb nu al een paar keer een mooie zonsopgang gezien zoals jullie hebben kunnen lezen, maar dit was toch wel een klasse apart hoor. Gewoon prachtig om te zien en omdat je zo hoog staat tussen vulkanen en boven de wolken voel je jezelf ineens heel klein en besef je weer hoe groot en mooi de wereld kan zijn, mensen wat een voorrecht dat ik dit mee mag maken. Boven hebben we een fijn ontbijtje gekregen en na nog een rondje te hebben gelopen zijn we weer naar beneden gewandeld, wat zo mogelijk een nog grotere uitdaging was dan naar boven klimmen. Bij thuiskomst meteen mijn bedje opgezocht en voldaan in de stabiele zijligging wat slaap ingehaald.

Donderdag hadden we onze eindpresentatie, ging prima, voldoende gekregen en daarmee was dit blok afgesloten. Die avond kregen we een afscheidsfeest aangeboden in de “Skygarden”, eten zoveel je wilt en daarna lekker aan de borrel met alle studenten en docenten. Omdat dit toch echt de laatste keer was met alle studenten hier op Bali, hebben we ons niet aangesteld en flink gefeest tot in de kleine uurtjes, super gezellig en een waardige afsluiting van onze tijd samen hier op dit prachtige eiland. Vrijdag even lekker uitgeslapen en verder wat laatste dingetjes geregeld, rekening van het restaurant in het hotel betaalt (even slikken) en uiteraard de koffers ingepakt voor vertrek de volgende dag naar Bangkok. Oja en ik had deze week geen scooter meer, maar omdat ik toch nog vervoer nodig had heb ik een motor gehuurd voor de laatste dagen, al mijn vrienden hebben een motorrijbewijs en pochen altijd over hoe geweldig dat wel niet is. Wederom in Nederland mag ik niet op zo’n apparaat zonder rijbewijs maar zoals ik al had verteld op Bali is dat geen probleem. Nou jongens, inderdaad motor rijden is super gaaf en als ik terug ben in Nederland ga ik zo snel mogelijk proberen mijn rijbewijs te halen.

Zaterdag zijn we met alle studenten die ook hun studie vervolgen in Bangkok samen in het vliegtuig gestapt en hebben Bali achter ons gelaten. Ik typ dit laatste stuk dus vanuit onze nieuwe verblijf “Sita Vila” in Bangkok. Inmiddels ben ik hier al weer een week en het is enorm wennen. Bangkok is een grote en drukke stad maar heeft voldoende mooie plekjes, maar daar zal ik de volgende keer over vertellen.

Terugkijkend naar de laatste elf weken op Bali kan ik niks anders zeggen dan dat het een hele speciale ervaring is geweest waarvoor ik erg dankbaar ben, en mij erg gelukkig prijs dat ik deze kans heb mogen krijgen. Het bijzondere is dat je op een gegeven moment tot het besef komt dat je eigenlijk nog helemaal niks weet en hebt gezien van de wereld, daarnaast heb ik ook weer het één en ander over mijzelf geleerd terwijl ik dacht toch een aardig beeld van mijn persoon te hebben. Nieuwe mensen leren kennen en vrienden gemaakt, anders naar sommige mensen ben gaan kijken, nieuwe vriendschappen gesloten maar ook oude afgesloten. Gezien hoe bevoorrecht wij in het “rijke” westen zijn en hoe mooi en anders de wereld kan zijn. Als laatste moet ik bekennen dat ik toch wel erg gehecht ben aan mijn familie en vrienden en daarom ook best een beetje uitkijk naar het weerzien. Maar goed, het avontuur is nog niet voorbij, eerst gaan we nog even drie maanden naar Thailand!!!

Dit is dus het eind van mijn verslag over een te gekke tijd op Bali. Jullie houden het deel over mijn reis naar Java en Borneo nog van me tegoed!! Ik hoop dat jullie het leuk hebben gevonden om te lezen, ik kan me voorstellen dat het in etappes moest want het is weer een overdreven lang verhaal geworden, sorry daarvoor hahah!! Uiteraard heb ik een gigantische partij foto’s overgehouden aan al deze ervaringen, ik zal snel een selectie op Facebook zetten zodat jullie ook wat beelden hebben bij mijn verhalen.

Rest mij niks anders dan jullie allen hartelijk te danken voor de getoonde interesse, en tot ziens bij mijn volgende verslag, want er gaan nog een aantal komen hoor, wees niet bang!!!

Groeten aan iedereen en kusjes met knuffels voor mijn familie, vriendjes en vriendinnetjes!!!


Willem dekker